> Gezondheidszorg
> Erasmus Universiteit Rotterdam
> economie
> Nationale Raad voor de Volksgezondheid
Erasmus Universiteit Rotterdam
Ruud Lapré was als hoogleraar zo’n 25 jaar verbonden aan de Erasmus Universiteit en daaraan verbonden instituten. Hij werkte daar mee aan de groei van het opleidingsaanbod, de verdieping van het onderwijs en onderzoek en de toename van het aantal studenten. De ‘subfaculteit’ iBMG, het instituut Beleid en Management Gezondheidszorg (nu: Erasmus School of Health Policy & Management, ESHPM), heeft zich op het gebied van onderwijs en onderzoek, zowel nationaal en internationaal, een vooraanstaande positie weten te verwerven.
Binnen de universiteit vond het iBMG een veilig huis en een voor het onderzoek stimulerende werkomgeving in de nabijheid van de Medische Faculteit en het Academisch Ziekenhuis (nu Erasmus MC). Het iBMG is ontstaan en heeft zijn wortels en traditie vanuit de zorgwereld.
economie
Als een van de oprichters van de studierichting Beleid & Management Gezondheidszorg gaf hij mede vorm aan de inhoud en opzet van de opleiding. Vanuit zijn idee dat er sprake dient te zijn van een studie met een herkenbare meerwaarde voor de praktijk van de zorg, heeft hij zich sterk gemaakt voor een koppeling van theorie en praktijk. Dat uitte zich onder meer in het aantrekken van diverse bijzondere leerstoelen voor belangrijke sectoren van zorg, waaronder die voor de ziekenhuiszorg en andere instellingen in de zorg. Het leidde tot bloeiende takken van universitair onderzoek en onderwijs en een intensieve wisselwerking met de latere werkgebieden van de studenten.
Lapré heeft zich in zijn universitaire leven sterk gemaakt om zijn eigen primaire vakgebied, de economie van de gezondheidszorg, tot ontwikkeling te brengen. Hij was in 1976 de initiatiefnemer en voerde mede de redactie van het boek De economie van de welzijnszorg, een van de eerste publicaties waarin de economische wetenschap in verband werd gebracht met de toen als ‘zacht’ (dat wil zeggen: niet begaanbaar voor economische principes) bestempelde sectoren als de gezondheidszorg, de welzijnsector, het onderwijs en de cultuursector.
In 1982 was hij, na prof. dr. Lou Groot, de tweede hoogleraar in het vakgebied economie van de gezondheidszorg in Nederland en de eerste met een fulltime benoeming. Samen met zijn collega prof. Frans Rutten was hij de initiatiefnemer van het eerste Leerboek economie van de gezondheidszorg (later gesplitst in een deel Algemene economie van de gezondheidszorg en een deel Bedrijfseconomie van de gezondheidszorg). In achtereenvolgende edities werd dit studieboek gebruikt op universitaire opleidingen en hogescholen.
Met Hans Hagen en Frans Rutten was hij initiatiefnemer van de VGE, de Vereniging voor Gezondheidseconomie, en tevens de eerste voorzitter van de vereniging.
Nationale Raad voor de Volksgezondheid
Lapré was jarenlang secretaris van de Centrale (later Nationale) Raad voor de Volksgezondheid, die later werd getransformeerd tot de huidige Raad voor de Volksgezondheid en Zorg. Ruud Lapré schreef, of was nauw betrokken bij talloze adviezen van de raad. Van bijvoorbeeld adviezen over veilige verloskundige zorg en kraamzorg tot – aan de andere kant van de levensboog – adviezen over verpleeghuiszorg en de Wet op de lijkbezorging. Verder over van alles wat zich daartussen bevindt en te maken had met zorg en financiën.
Hij was vanuit de raad onder meer initiatiefnemer voor de opstelling van de toen geruchtmakende Financiële Overzichten Gezondheidszorg, samen met het CPB en het CBS. De formule begon simpel: het CBS gaf de cijfers over het verleden, het CPB gebruikte zijn rekenmodellen voor de toekomst en de Centrale Raad leverde de beleidsveronderstellingen op (neutrale) scenariobasis, coördineerde de rapportages en bood het platform voor discussie met de belanghebbenden. Later werden de overzichten gepolitiseerd en gebruikt om te bezuinigen, iets wat Lapré betreurde.